گنبد بلورین هنر – گبه
تابستان ۱۳۹۰ خورشیدی
شب نخست از شب‌نشینی‌های گبه‌ای‌ها و مهمانان ویژه
شب‌نشینی
برای لذت بردن و خندیدن، رشد کردن، گفتگو و هم‌افزایی. برای تجربه کردن، نقد شنیدن، یاد گرفتن و کنشگری، برای فیلم دیدن و از جامعه، فرهنگ و هنر گفتن و خواندن، برای مشارکت و خود و جهان را بهتر شناختن، برای با هم بودن
شب‌نشینی، یکی از عادت‌های ما گبه‌ای‌هاست. این رویداد از یک نیمه شب تقریبا خنک تابستانی سال ۱۳۹۰ آغاز شد. یک سال بود که ما کارهای زیادی کرده بودیم و بنیان‌های خوبی ساخته بودیم. هرچند هر کدام دانش، مهارت و تجربه‌های متفاوتی داشتیم، اما دیگر می‌دانستیم دلخواه‌ها، علاقه‌ها و چشم‌اندازهای نزدیک و مشترکی را در زندگی‌مان دنبال می‌کنیم.
آن شب بود که تصمیم گرفتیم به شکل‌های گوناگون داشته‌هایمان را با هم سهیم کنیم و با هم برای هم به چشم‌اندازهایمان برسیم. این طوری بود که دورهمی‌های شبانه یکی از شکل‌های این جریان شد؛ شب‌نشینی‌های خوشی و سرگرمی.
در این رویداد ما پیشاپیش و برای هر شب یک موضوع مشخص می‌کنیم. هر شب یک یا چند میزبان دارد که سفره را پهن می‌کنند. این سفره از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های خوشمزه تا محتواهای مرتبط با موضوع آن شب را دربرمی‌گیرد. در شب‌نشینی‌ها ما هم‌اندیشی می‌کنیم، تجربیات خود را سهیم می‌کنیم، دوستی‌ها را افزون می‌کنیم، بازی می‌کنیم و می‌خندیم، سرگرم می‌شویم و آگاهی یا مهارتی بر داشته‌های خود افزون می‌کنیم.
رویدادهای شب‌نشینی، می‌تواند هر بار به شکلی متفاوت از بار پیشش باشد. این رویداد قالب ویژه ندارد و متناسب با موضوع و شرایط انعطاف‌پذیر است. البته بنیان‌هایی مشخص و ساده دارد: ما در شب‌نشینی‌ها می‌خواهیم خوش باشیم، از بودن با هم لذت ببریم، چیزی تازه بر داشته‌ها خود افزون کنیم، دوستی‌ها و ارتباطات را بهتر کنیم و جویای حال و دل و روزگار همدیگر هم بشویم. این‌ها پایه‌های شب‌نشینی ماست و به هرچه که این پایه‌ها را استوارتر کند، خوشامد می‌گوییم.
